Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wybrnąć — z czegoś bez szwanku zob. szwank 3 … Słownik frazeologiczny
wybrnąć — dk Va, wybrnąćbrnę, wybrnąćbrniesz, wybrnąćbrnij, wybrnąćbrnął, wybrnąćbrnęła, wybrnąćbrnęli, wybrnąćbrnąwszy 1. «brnąc wydostać się, wyjść skądś» Konie z trudem wybrnęły z błota. 2. «poradzić sobie, wydobyć się z trudnej, kłopotliwej sytuacji»… … Słownik języka polskiego
szwank — 1. Narazić, wystawić kogoś, coś na szwank «narazić kogoś, coś na niebezpieczeństwo, straty, zniszczenie»: (...) czy interesy kilku posłów i grupki radnych były aż tak ważne, że warto było interes państwa wystawiać na szwank (...). Polityka… … Słownik frazeologiczny
głowić się — ndk VIa, głowić sięwię się, głowić sięwisz się, głów się, głowić sięwił się «zastanawiać się, intensywnie nad czymś myśleć; dociekać» Głowić się nad trudnym zadaniem. Głowić się, jak wybrnąć z trudnej sytuacji … Słownik języka polskiego
kłopot — m IV, D. u, Ms. kłopotocie; lm M. y «trudna, skomplikowana lub przykra sytuacja, budząca niepokój, zmuszająca do szczególnych zabiegów, starań, wymagająca jakiegoś działania» Duży, mały, niemały, straszny, wielki kłopot. Drobne kłopoty. Kłopoty… … Słownik języka polskiego
kropka — ż III, CMs. kropkapce; lm D. kropkapek 1. «znak graficzny w kształcie okrągłej plamki; punkt» a) «znak interpunkcyjny stawiany na końcu zdań oznajmujących, po wyrazach skróconych i po cyfrach, oznaczających liczebniki porządkowe» ∆ Trzy kropki… … Słownik języka polskiego
obronny — «stanowiący obronę przed atakiem, napaścią itp.; broniący, przystosowany, służący do obrony, mogący stanowić obronę» Akcja obronna. Działania obronne. Mury obronne. Zamek obronny. Położenie obronne miasta. Zasłonić twarz obronnym ruchem. Stanąć w … Słownik języka polskiego
radzić — ndk VIa, radzićdzę, radzićdzisz, radź, radzićdził, radzićdzony 1. «udzielać komuś rad; doradzać, zalecać» Radzono mu wyjechać i odpocząć. 2. «wspólnie omawiać coś, zastanawiać się, jak postąpić, jak coś załatwić; obradować, debatować, naradzać… … Słownik języka polskiego
sytuacja — ż I, DCMs. sytuacjacji; lm D. sytuacjacji (sytuacjacyj) 1. «zespół okoliczności, położenie, w jakim się ktoś znajduje, ogół warunków, w których się coś dzieje, coś się rozwija» Ciężka, krytyczna, napięta, nieprzyjemna, niewyraźna, niebezpieczna,… … Słownik języka polskiego
tarapaty — blp, D. tarapatytów «trudne, przykre sytuacje, niemiłe przygody; kłopoty» Tarapaty pieniężne, rodzinne. Popaść, wpaść w tarapaty. Znaleźć się w tarapatach. Wybrnąć z tarapatów. Wydobyć kogoś z ciężkich tarapatów … Słownik języka polskiego
